INANG WIKA

-Amado V. Hernandez

Natapos ang kasal…

Maligayang bati, birong maaanghang

At saboy ng bigas ang tinanggap naming pagbaba sa altar;

Nang mga sandaling pasakay na kami sa aming sasakyan

Ay may alingasngas akong napakinggan…

At aking natanaw;

Yaon ding matanda ang ligid ng taong hindi magkamayaw;

Ako’y itinulak ng hiwagang lakas na di mapigilan

At siya’y patakbong aking nilapitan;

Nang kandungin ko na sa aking kandungan,

Sa mata’y napahid ang lahat ng luha, dusa’t kalungkutan,

Masuyong nangiti’t maamong tinuran:

“Bunso ko, paalam,

ako ang ina mog sawing kapalaran…”

at ang kulampalad ay napalungayngay,

at nang aking hagkan

ay wala nang buhay.

Sa nanginginig kong bisig din namatay!

Siya’y niyakap ko nang napakatagal:

Inang! inang! inang!

Ayaw ang balikan

Ng tibok ng pusong sa hirap nawindang,

Kahit dinilig ko ng saganang luha ang kawawang bangkay.

Noon ko natantong ang ina kong mahal,

Ang Inangwika kong sa aki’y nagbigay

Ng lahat kong muni, pangarap at dangal,

Subali’t tinikis sa gitna ng aking ginhawa’t tagumpay

At mandi’y pulubing lumaboy sa labis na karalitaan,

Namatay sa kanyang dalamhating taglay

Nang ako’y sa ibang mapalad magmahal,

Nang ako’y …tuluyang pakasal

Sa Wikang Dayuhan!