Sa aking mga Kababata

ni  Jose Rizal

Kapagka ang baya'y sadyáng umiibig

Sa kanyáng salitáng kaloob ng langit,

Sanglang kalayaan nasa ring masapit
Katulad ng ibong nasa himpapawid.

Pagka't ang salita'y isang kahatulan

Sa bayan, sa nayo't mga kaharián,
At ang isáng tao'y katulad, kabagay

Ng alin mang likha noong kalayaán.

Ang hindi magmahal sa kanyang  salitâ

Mahigit sa hayop at malansáng isdâ,

Kayâ ang marapat pagyamaning kusà

Na tulad sa ináng tunay na nagpalà.

Ang wikang Tagalog tulad din sa Latin

Sa Inglés, Kastilà at salitang  anghel,

Sapagka't ang Poong maalam tumingín

Ang siyang naggawad, nagbigay  sa atin.

Ang salita nati'y tulad din sa iba

Na may alfabeto at sariling letra,
Na kaya nawalá'y dinatnan ng  sigwâ

Ang lunday sa lawà noóng  dakong una