361
Napakinggan nila'y
ganitong saysay
"nang aking
matatap na papupugutan
ang abang sinta
kong nasa bilangguan
nagdapa sa yapak ng
haring sukaban.
362
"Inihinging-tawad
ng luha at daing
ang kaniyang anak
na mutya ko't giliw;
ang sagot ay kundi
kusa kong tanggapin
ang pagsinta niya'y
di patatawarin.
363
"Anong gagawin
ko sa ganitong bagay?
ang sinta ko kaya'y
bayaang mamatay?
napahinuhod na
ako't nang mabuhay
ang prinsipeng irog
na kahambal-hambal!
364
"Ang di
nabalinong matibay kong dibdib
ng suyo ng hari,
bala at paghibik,
naglambot na kusa't
humain sa sakit
at nang mailigtas
ang buhay ng ibig.
365
"Sa tuwa ng
hari, pinawalan agad
ang dahil ng aking
luhang pumapatak;
datapwa't tadhanang
umalis sa syudad
at sa ibang lupa'y
kusang mawakawak.
366
"Pumanaw sa
Persya ang irog ko't buhay
na hindi man kami
nagkasalitaan;
tingni kung may
luha akong ibubukal
na maitutumbas sa
dusa kong taglay
367
"Nang
iginagayak sa loob ng reyno
yaong pagkakasal na
kamatayan ko,
aking naakalang
magdamit-gerero
at kusang nagtanan
sa real palasyo.
368
"Isang
hatinggabi kadilima'y lubha,
lihim na naghugos
ako sa bintana;
walang kinasama
kung hindi ang nasa--
matunton ang sinta
kung nasaang lupa.
369
"May ilan nang
taon akong naglagalag
na pinapalasyo ang
bundok at gubat;
dumating nga rito't
kita'y nailigtas
sa masamang nasa
niyong taong sukab..."
370
Salita'y nahinto sa
biglang pagdating
ng Duke Florante't
Prinsipe Aladin;
na pagkakilala sa
boses ng giliw,
ang gawi ng puso'y
di mapigil-pigil.
371
Aling dila kaya ang
makasasayod
ng tuwang kinamtan
ng magkasing irog?
sa hiya ng sakit sa
lupa'y lumubog,
dala ang kaniyang
naputol na tunod.
372
Saan kalangitan
napaakyat kaya
ang aking Florante
sa tinamong tuwa;
ngayong tumititig
sa ligayang mukha
ng kaniyang Laurang
ninanasa-nasa?
373
Anupa nga't yaong
gubat na malungkot,
sa apat ay naging
paraiso't lugod;
makailang hintong
kanilang nilimot
na may hininga pang
sukat na malagot.
374
Sigabo ng tuwa'y
nang dumalang-dalang,
dininig ng tatlo
ang kay Laurang buhay;
nasapit sa reyno
mula nang pumanaw
ang sintang
nanggubat; ganito ang saysay...
